Hier sta ik…..
Op 12 oktober jongstleden vond de 8e editie van ‘Het verhaal van Kerkelanden’ plaats.
Dit bijzondere project is een activiteit van de protestantse Bethlehemkerk, de RK Emmausparochie, de Vrijzinnige Geloofsgemeenschap, de Evangelisch-Lutherse Gemeente én de Hilversumse Historische Kring Albertus Perk. Welzijnsorganisatie Versa steunt dit project van harte.
Dit keer stond Maarten Luther centraal, vechter tegen misstanden, dromer over het goede, maar……..
Luther ziet misstanden in de wereld en de kerk die hem verontrusten. Hij wil orde op zaken, hij wil geen ‘lieve vrede’, God staat op het spel.
Van der Zwaard, theoloog en theatermaker, weeft het verleden van Luther via de vrienden Maarten en Olaf naar het heden. De laatsten dromen hun eigen wereld met een museum vol verzamelingen. Ze zijn kwajongens, vrienden, pestkoppen, niets menselijks is hen vreemd. Ze willen het goede doen, maar doen het kwade. In hun jeugdzonde verraden ze kromme Anna, steken de gek met haar, blijken tot verraad in staat. Ze vernielen een gebrandschilderd raam van de kerk, maar de koster herstelt, zonder boosheid. Vergeving is mogelijk.
Ze ervaren dat het leven vol vragen en teleurstellingen zit. Ze heffen hun museum op en verliezen elkaar uit het oog.
Ook Luther schreeuwt zijn frustraties uit, wil zo graag dat de wereld er anders uit ziet!
Bij het draaiorgel klinkt het klagelijk lied: ’Uit diepten van ellende….’, maar ook: ’Een vaste burcht is onze God….’.
Van der Zwaard zingt over de wanhoop die je kan bevangen: ’Aus tiefer Not…..’, maar ook het: ’Blijf mij nabij….’.
De wisselende gevoelens zijn zo herkenbaar dat het me ontroert. En meer aanwezigen, kerkgangers/gelovigen of niet, laten blijken dat dit optreden hen pakt. Het is muisstil………
Luther leert relativeren, Maarten en Olaf zoeken weer contact. Het leven leert ons lessen, zoals: geloven moet je doen, laat maar zien wie je echt bent. Wat is echt van belang op je CV.
Van der Zwaard laat Luther tot slot zeggen: “Kies de weg van de goedheid, een terugkeer naar huis. Hier sta ik, hier ben ik, een scherf van glas”.
Met deze woorden val ik stil, dit moet even bezinken.
Ik kijk met verlangen uit naar de volgende voorstelling van ‘Het verhaal van Kerkelanden’. Dit wordt een dusdanig mooie traditie met professioneel zulke hoogstaande optredens dat de vraag me bekruipt: wat te doen na 2017? Dan is het huidige project afgerond, vindt de afsluiting van ‘Het verhaal van Kerkelanden’ plaats. Ik zal het missen!
Ondanks, of dankzij het mooie weer hebben velen een geweldige middag in de Waaier mogen ervaren. Men noemt dit wel de mooiste uitvoering tot nu toe.
Maria Kruithof